Η 6η Μαρτίου έχει οριστεί ως η Πανελλήνια Ημέρα κατά του Σχολικού Εκφοβισμού και όλοι συμφωνούμε πως αφενός κανένα παιδί δεν θα πρέπει να είναι άξιο μίας τέτοιας συμπεριφοράς, αφετέρου κάθε γονέας θα πρέπει να εκπαιδεύσει το παιδί του ώστε να μην γίνει ένας εκφοβιστής.
Τι συμβαίνει, όμως, στην περίπτωση που ένα παιδί εκφοβίζει; Ποια θα πρέπει να είναι η στάση των γονέων, των εκπαιδευτικών, της κοινωνίας γενικότερα; Οι περισσότεροι ενήλικες αντιλαμβάνονται -στη θεωρία τουλάχιστον- ότι η μεταχείριση των ανθρώπων θα πρέπει να γίνεται με ευγένεια και ποτέ με βαναυσότητα. Αυτό, ωστόσο, δεν αλλάζει το γεγονός, ότι περιστατικά εκφβοβισμού συμβαίνουν καθημερινά πληθαίνοντας σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής ζωής.Τα σχολεία ειδικά καταγράφουν δεκάδες περιστατικά.
Όταν ένας γονέας συλλάβει το παιδί του να εκφοβίζει συνήθως ακολουθεί τον έναν από τους δύο διαφορετικούς δρόμους. Θα αρνηθεί, ότι το παιδί του κάνει bullying. «Είναι δυνατόν το δικό μου το παιδί; Ποτέ», είναι η φράση που ακούγεται από μία πλειονότητα γονέων. Κι εδώ μάλλον ξεκινά η παρανόηση. Ανοίγει η πόρτα στη διαιώνιση μίας τέτοιας συμπεριφοράς. Άλλοι γονείς μπήγουν το μαχαίρι στη γροθιά. Φωνές, τιμωρίες κι άλλα τέτοια. Είναι προτιμότερο από το να αγνοήσουν το πρόβλημα, φυσικά, αλλά δεν το χτυπά στη ρίζα του και δεν δίνει ένα ουσιαστικό και εφ’ όρου ζωής μάθημα.
Μία διδακτική ιστορία
Η ιστορία που ακολουθεί αποτυπώνει αυτήν ακριβώς την αλήθεια.
Μία νεαρή γυναίκα εξιστορεί την παιδική της ηλικία ως bully, ένα παιδί που ασκούσε εκφοβισμό σε άλλα και πώς χρειάστηκαν μόνο δύο λέξεις από την μητέρα της για να κάνει στροφή 180 μοιρών και να αλλάξει την κοσμοθεωρία της. Η κοπέλα μοιράστηκε την ιστορία της στο TikTok και παραδέχθηκε, ότι στα σχολικά της χρόνια ήταν ένα πραγματικό «τέρας». Μόλις σε ηλικία 9 ετών, Στεφ μπορούσε να μιλά σκληρά και απρεπώς στον οδηγό του σχολικού λεωφορείου και να φέρεται άσχημα στην συνομίληκη γειτόνισσά της, τη Λίζα. Μία μέρα μπήκε στο σπίτι και ένιωσε έκπληξη, όταν άκουσε τη μητέρα της Λίζας της να λέει στη δική της μητέρα τα όσα βίωνε το κορίτσι. Η μητέρα της Στεφ έπαθε σοκ και ένιωσε ντροπή κι απογοήτευση.
Όπως ανέφερε η Στεφ, οι γονείς της ποτέ δεν ήταν οι άνθρωποι που θα κατέφευγαν σε φωνές και τιμωρίες. Προτιμούσαν να φέρνουν τα παιδιά τους ενώπιον των πράξεών τους και των συνεπειών τους. Και κατ’ επέκταση η μαμά της Στεφ την οδήγησε στον δρόμο που θα έπρεπε: να ζητήσει συγγνώμη από τη Λίζα.
Εντάξει, μπορεί να ακούγεται πασιφανές, αλλά είναι ένα βήμα που πολλοί γονείς παραβλέπουν, όταν έχει να κάνει με τον εκφοβισμό. Και είναι πράγματι το πιο σημαντικό και με ενσυναίσθηση μέρος της όλης διαδικασίας συνετισμού. Όταν κάνεις κάτι λάθος, όταν βλάπτεις κάποιον, το πιο σωστό που πρέπει να κάνεις είναι να ζητήσεις συγγνώμη.
Όμως, η μαμά της Στεφ δεν αρκέστηκε μόνο σε ένα «Συγγνώμη» με το βλέμμα χαμηλωμένο. Αφού έκανε την κόρη της να πάει στο σπίτι της Λίζα και να αντιμετωπίσει πρόσωπο με πρόσωπο την οικογένειά της, Στεφ είπε: «Λίζα, πραγματικά με συγχωρείς για όλα όσα σου έκανα και σου είπα». Για τη μαμά της (σσ. της Στεφ) αυτό δεν ήταν πάλι αρκετό.
«Όπως;», είπε η μαμά της Στεφ. Τότε το κορίτσι επανέλαβε και απαρίθμησε ένα ένα όλα τα φρικτά πράγματα που είχε πει για τη Λίζα μπροστά της, στη μαμά της, στην οικογένειά της. Δεν έκανε την παραμικρή «ντρίμπλα» ή βρήκε «δικαιολογίες» σε ό,τι είχε να κάνει με τη συμπεριφορά της. Τα πάντα ήταν ανοιχτά μπροστά σε όλους, ώστε να μάθουν την έκταση όλης αυτής της ασχήμιας. Η ντροπή και ο φόβος που ένιωσε η Στεφ εκείνη τη στιγμη άλλαξαν την στάση της για πάντα. Κι εκείνη τη μέρα πήρε ένα σημαντικό μάθημα ταπεινότητας, αλλά και πώς να αναλαμβάνει την ευθύνη για τις πράξεις της.
«Δεν έκανα ποτέ ξανά bullying από εκείνη την ημέρα», είπε η Στεφ.
«Μπράβο σε αυτή τη μαμά»
Όπως ηταν αναμενόμενο, το video στο TikTok ξεπέρασε το 1 εκατ. views με πολλούς χρήστες της πλαττφόρμας να επικροτούν τη στάση της μητέρας της νεαρής κοπέλας, ενώ μοιράστηκαν και παρόμοιες ιστορίες.
«Το να νιώσεις την απαραίτητη ντροπή είναι ένα σημαντικό βήμα για την κοινωνική εξέλιξη. Η μαμά σου ήταν πραγματικά θεά που το έκανε αυτό», είπε ένας χρήστης.
«Η μητέρα μου με κάθισε κάτω και μου είπε: “πότε έμαθες να είσαι τόσο κακιά, εγώ δεν μεγάλωσα ένα κακό παιδί”. Κι αυτά τα λόγια ακόμη υπάρχουν στη μνήμη μου τόσα χρόνια μετά», είπε μία άλλη χρήστης.
«Το να σε κάνει να επαναλάβεις όσα έκανες μπροστά στη μαμά της ήταν η απόλυτη συνέπεια της πράξης σου», ανέφερε άλλος χρήστης.
«Μπράβο στη μαμά, έκανε τέλεια δουλειά», σημέιωσε άλλος.
Τι λένε οι ειδικοί
Σχετικά με τους εκφοβιστές, οι ειδικοί συμφωνούν, ότι η συγγνώμη είναι ένα μεγάλο βήμα. Διδάσκοντας ενσυναίσθηση, θέτοντας ξεκάθαρες προσδοκίες για την αλλαγή συμπεριφοράς που θέλουμε να δούμε και όντας υποστηρικτικοί βοηθάμε τα παιδιά μας να κάνουν αυτές τις αλλαγές.
Οι συνέπειες για την εκφοβιστική συμπεριφορά μπορεί να λειτουργήσουν, αλλά είναι καλύτερο να μην αφήσετε το θυμό σας να φουντώσει πολύ. Τα παιδιά που εκφοβίζουν μπορεί να υφίστανται κακομεταχείριση από ενήλικα ή από ένα μεγαλύτερο παιδί στη ζωή τους, επομένως ο χειρισμός της κατάστασης με αγάπη και ενσυναίσθηση είναι προτιμότερος από τον θυμό.
Ο χειρισμός της μητέρας της Στεφ είναι μία καλή έμπνευση. Μία αυθεντική, από καρδιάς συγγνώμη μπορεί να αλλάξει τη ζωή τόσο του παιδιού που εκφοβίζεται, όσο και αυτού που εκφοβίζει.
*Η ιστορία δημοσιεύθηκε στο Upworthy
