Γνωρίζεις την τρυφερή ιστορία του Κάφκα με το μικρό κοριτσάκι και την κούκλα;
Αν όχι, παρακάτω θα διαβάσετε την συγκιντηική αυτή ιστορία που αποκαλύπτει μία διαφορετική πλευρά του πιο αινιγματικού συγγραφέα παγκοσμίως.
Ήταν φθινόπωρο του 1923 ο Φραντς Κάφκα ζούσε στο Βερολίνο με την Ντόρα Ντιαμάντ, την τελευταία και πιο αληθινή του αγάπη. Παρά την πρόσφατη ασθένεια του Κάφκα και τα ελάχιστα χρήματα, ο Φραντς και η Ντόρα μοιράστηκαν τη χαρά και την ευτυχία που ο συγγραφέας έψαχνε σε όλη του τη ζωή.
Ο Κάφκα και η κούκλα
Μια μέρα, ενώ περπατούσαν στο πάρκο, ο Κάφκα και η Ντόρα συνάντησαν ένα κοριτσάκι που έκλαιγε επειδή είχε χάσει την κούκλα του. Συγκινημένος από τη θλίψη του κοριτσιού, ο Κάφκα του είπε πως η κούκλα δεν είχε χαθεί αλλά απλώς ταξίδευε.
Και για τρεις βδομάδες έγραφε γράμματα στο κορίτσι, γράμματα από την κούκλα του. Έτσι μέσω της δύναμης των ιστοριών βοήθησε την πολυαγαπημένη του φίλη να ξεπεράσει την απώλεια. Στα γράμματα αυτά αφιέρωσε χρόνο και σκέψη, όπως και στα βιβλία του.
Πολλά χρόνια αργότερα η Ντόρα διηγήθηκε αυτά τα γεγονότα στη βιογράφο του Κάφκα τη Μάρθα Ρομπέρ. Κάποιοι άνθρωποι προσπάθησαν να βρουν το κορίτσι και τα γράμματα αλλά κανείς δεν τα κατάφερε. Η ταυτότητα του κοριτσιού παραμένει άγνωστη και τα γράμματα έχουν χαθεί. Το μόνο που έχουμε είναι οι αναφορές της Ντόρας.
Η Ντόρα είπε ότι ο Κάφκα προσπαθούσε να βρει τρόπο να δώσει τέλος στην αποστολή των γραμμάτων και τελικά αποφάσισε να βάλει την κούκλα να παντρεύεται και να φτιάχνει δική της οικογένεια.
Η λύση αυτή αντικατόπτριζε, πιθανότατα, την αντίληψη των κοριτσιών όσον αφορά τον κόσμο και τη δική τους θέση σ’ αυτόν, επειδή τα κορίτσια τη δεκαετία του 1920 είχαν ελάχιστες επιλογές για το μέλλον τους πέρα από τον γάμο. Αλλά οι καιροί έχουν αλλάξει και είχα την αίσθηση πως το τέλος της ιστορίας θα έπρεπε να εκφράζει την ευρεία γκάμα των πιθανών επιλογών όσον αφορά το μέλλον που έχουν στη διάθεσή τους τα παιδιά (αλλά και οι κούκλες!) τη σημερινή εποχή.
Και γι’ αυτό έστειλα τη Σούπσυ σε μια επιστημονική αποστολή στην Ανταρκτική. Ωστόσο, αν κάποια στιγμή στο μέλλον, η Σούπσυ επιλέξει να ζήσει περιπέτειες παρέα με κάποιον σύντροφο, δε θα είχα καμία αντίρρηση και θα το έβρισκα υπέροχο.
Όσο για τα γράμματα της Σούπσυ, η ‘φωνή’ της είναι η δική μου φωνή ― κανείς δεν μπορεί να γράψει σαν τον Κάφκα. Ελπίζω μόνο να κατάφερα να πετύχω τον σκοπό του Κάφκα: να γιατρέψει την πληγωμένη καρδιά ενός παιδιού.
Η επιλογή της Rebecca Green να ζωγραφίσει τον Κάφκα να δίνει ένα ημερολόγιο στην Ίρμα, αποτελεί φόρο τιμής στον ίδιο τον συγγραφέα που κρατούσε πιστά ημερολόγιο. Αποτελούσε για κείνον δημιουργική διέξοδο, όταν οι ιστορίες του τον δυσκόλευαν.
Μια ιστορία που έχει μαγέψει τη φαντασία
Ο ιστορία του Κάφκα και της κούκλας που ταξιδεύει έχει μαγέψει τη φαντασία των ανθρώπων εδώ και δεκαετίες. Θεωρούμε τον Κάφκα ζοφερό και μελαγχολικό, όπως είναι οι ιστορίες του, αλλά ξέρουμε επίσης πως ήταν γοητευτικός και παιχνιδιάρης.
Ήταν ένας βαθιά συμπονετικός άνθρωπος που νοιαζόταν ειλικρινά για τους άλλους.
Το βιβλίο ο «Κάφκα και η κούκλα» της Larissa Theule και εικονογράφηση της Rebecca Green (μτφ: Αργυρώ Πιπίνη) αποτελεί μια μαρτυρία για τη δύναμη που έχουν οι ιστορίες να αλλάζουν ζωές και μας συμβουλεύει να ζούμε τη ζωή μας στο έπακρο.
Πηγή: Διόπτρα
