Ένα πρωτοποριακό και εντυπωσιακό σύστημα συσκευών που θα διευκολύνει τη συμμετοχή των τυφλών μαθητών κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους στο σχολείο, δημιούργησαν δύο μαθητές Λυκείου από την Πάτρα.
Ο λόγος για την Αλίκη Ράγκου και τον Κωνσταντίνο Μαζαράκη.
Πρόκειται για το σύστημα συσκευών Pop2See Smart Class, που περιλαμβάνει μια κάμερα η οποία διαβάζει τον πίνακα της τάξης, μετασχηματίζοντας σε ήχο και σε ψηφιακό κείμενο τις σημειώσεις που βρίσκονται πάνω σε αυτόν, καθώς κι ένα πληκτρολόγιο ανάγνωσης και γραφής Braille (Μπράιγ), που μετατρέπει σε κείμενο στα αγγλικά, ό,τι πληκτρολογήσει ο μαθητής με κώδικα Μπράιγ, ώστε να τα παραλάβει ψηφιακά ο βλέπων καθηγητής. Παράλληλα δίνει τη δυνατότητα στον τυφλό μαθητή να διαβάσει, όπως έχει συνηθίσει με την αφή, μέσω ακίδων που ανεβοκατεβαίνουν, σύμφωνα με το newsbeast.gr
«Αποφασίσαμε να φτιάξουμε αυτό το σύστημα συσκευών ώστε να συμβάλλουμε στην ένταξη των τυφλών μαθητών στα γενικά σχολεία. Ουσιαστικά το όραμά μας είναι να τους προσφέρουμε το δικαίωμα της επιλογής. Να μπορούν να επιλέξουν να φοιτήσουν στο γενικό σχολείο αυτόνομοι και ανεξάρτητοι γιατί η έλλειψη όρασης δεν σημαίνει ότι μπαίνουν όρια στην εξέλιξη ενός ανθρώπου», επισημαίνει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η 18χρονη Αλίκη Ράγκου από το 13ο Γενικό Λύκειο Πατρών.
Μαζί με τον ξάδερφό της, τον 17χρονο Κωνσταντίνο Μαζαράκη από το Πρότυπο Λύκειο Πατρών ξεκίνησαν από πέρσι τον Ιούλιο να δουλεύουν την ιδέα τους ώσπου φέτος κατάφεραν να συμμετάσχουν στον Εθνικό Διαγωνισμό Νέων Επιστημόνων 2022 του υπουργείου Παιδείας και να διακριθούν, καθώς μαζί με άλλες δύο ομάδες θα απαρτίσουν την Εθνική Αποστολή της Ελλάδας στον 33ο Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό των Νέων Επιστημόνων 2022.
Ουσιαστικά λοιπόν η καινοτόμος ιδέα τους, Pop2See Smart Class αποτελείται από δύο συσκευές: μία κάμερα και ένα πληκτρολόγιο. Η κάμερα εκτελεί φωνητικές εντολές, διαβάζει κείμενα όπως βιβλία ή σημειώσεις από τον σχολικό πίνακα και τα μετατρέπει σε ήχο (αρχείο mp3) και πολλές άλλες μορφές αρχείων (όπως για παράδειγμα PDF, STL, Braille Dots κλπ), ενώ το ίδιο μπορεί να συμβεί και αντίστροφα με την παράδοση του μαθήματος μέσα στην τάξη, μετατρέποντας τον ήχο σε κείμενο. «Όλα τα αρχεία αποθηκεύονται αυτόματα σε cloud. Η δεύτερη συσκευή, το πληκτρολόγιο γραφής και ανάγνωσης, αλληλεπιδρά άμεσα με την πρώτη», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Κωνσταντίνος Μαζαράκης.
Σύμφωνα με την Αλίκη Ράγκου, η δεύτερη συσκευή (το πληκτρολόγιο), είναι τόσο για γραφή όσο και για ανάγνωση. Αποτελείται από δέκα κουμπιά στη σειρά όπου με αυτά θα πληκτρολογούν οι μαθητές σε κώδικα Braille όπως θα πληκτρολογούσαν σε έναν Braille Writer που είναι σαν παλιά γραφομηχανή. Επιπλέον περιλαμβάνει 8 χαρακτήρες Μπράιγ (εξάστιγμο), κουκίδες που ανεβοκατεβαίνουν, δημιουργώντας κείμενα για να διαβαστούν από τον τυφλό μαθητή. «Το κείμενο που πληκτρολογούν οι μαθητές μετατρέπεται αυτόματα στα αγγλικά άρα μπορεί να παραδοθεί στον βλέποντα καθηγητή, δεν χρειάζεται να υπάρχει κάποιος μεσάζοντας», περιγράφει η Αλίκη, ενώ ο Κωνσταντίνος προσθέτει ότι στη συνέχεια «το κείμενο αυτό μπορεί να παραδοθεί απευθείας στον εκπαιδευτικό μέσω bluetooth, μέσω μιας κάρτας μνήμης ή από μία πλατφόρμα αποθηκευτικού χώρου, τύπου cloud».
Για να καταφέρουν να υλοποιήσουν την ιδέα τους αφιέρωσαν αρκετό χρόνο εκτός μαθημάτων χρησιμοποιώντας γνώσεις ρομποτικής και προγραμματισμού τις οποίες διέθεταν υπό την καθοδήγηση του προπονητή τους, Σπύρου Τσουκαλά, μηχανικού ηλεκτρονικών υπολογιστών και του μέντορά τους, Γιάννη Κοσμαδάκη, ηλεκτρολόγου μηχανικού.
«Η όλη διαδικασία ανάπτυξης του πρότζεκτ ήταν κάτι πολύ ενδιαφέρον για μένα, ειδικά το να δώσω ερεθίσματα στα παιδιά για να υλοποιήσουμε τα πάντα από το μηδέν. Βοήθησε φυσικά η εξοικείωση που έχω με τη διαδικασία προερχόμενος από το χώρο των startups. Πρόκειται για μια καινοτόμο υλοποίηση καθώς λύνουμε ένα πρόβλημα για το οποίο δεν υπάρχει λύση. Η λύση μας φέρνει την ένταξη των τυφλών μαθητών στην τάξη όπως προβλέπεται να γίνεται. Έτσι τα παιδιά γίνονται πιο αυτόνομα ενώ ταυτόχρονα βελτιώνεται η αλληλεπίδραση που έχουν με το εκπαιδευτικό τους περιβάλλον. Αυτοί είναι οι τρεις βασικοί πυλώνες: η ένταξη, η αλληλεπίδραση και η αυτονομία, κατευθύνσεις στις οποίες βελτιώνεται η ζωή τους» σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Τσουκαλάς.
Οι εμπνευστές και δημιουργοί του πρότζεκτ θέλουν να σχεδιάσουν στη συνέχεια μία εφαρμογή για τους γονείς των τυφλών μαθητών και τους δασκάλους. «Το επόμενο βήμα μετά από αυτά που δουλεύουμε τώρα είναι μία εφαρμογή όπου ό,τι γράφει στην πρώτη συσκευή ο τυφλός μαθητής θα μπορεί να πηγαίνει αμέσως σε αυτή την εφαρμογή και θα υπάρχει αλληλεπίδραση ανάμεσα στους μαθητές, τους γονείς και τους δασκάλους. Μετά ό,τι βγάζει φωτογραφία η κάμερα και τα μετατρέπει σε κείμενο θα πηγαίνει επίσης σε αυτή την εφαρμογή και θα μπορούν να επιλέγουν ποια αρχεία θα διαβάζουν στο σπίτι τους οι μαθητές», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Κωνσταντίνος.
«Μιλήσαμε καθ’ όλη αυτή τη διάρκεια του πρότζεκτ με μαθητές με προβλήματα όρασης, με οργανώσεις τυφλών και με την Άννα Μπαλάν, πρέσβειρα της ιδέας μας, για να μας λένε τις εντυπώσεις τους και να βελτιώνουμε την ιδέα μας, γιατί ουσιαστικά δεν θέλουμε να φτιάξουμε απλά ένα όμορφο gadget, θέλουμε να λύνει το πρόβλημα που βρήκαμε ότι υπάρχει. Με όσους έχουμε μιλήσει έχουν εντυπωσιαστεί, μας λένε ότι είναι κάτι που θα βοηθούσε πάρα πολύ αν καταφέρουμε να το υλοποιήσουμε όπως φανταζόμαστε», τονίζει η Αλίκη.
Για τον κ. Τσουκαλά πολύ σημαντικό στην όλη διαδικασία όταν αναπτύσσονται τέτοιου είδους καινοτόμα πρότζεκτ είναι να έχουν ως αφετηρία την έρευνα γύρω από ένα πρόβλημα. «Από την πρώτη μέρα που ξεκινήσαμε να δουλεύουμε με τα παιδιά, αυτό που προσπαθούσα να τους μάθω είναι ότι πρέπει να ξεκινάς από ένα πρόβλημα και να το διερευνάς, ώστε μετά, συλλέγοντας και αναλύοντας δεδομένα, να σχεδιάσεις μία κατάλληλη λύση. Εδώ τα παιδιά εμπνεύστηκαν από μία συγκυρία γύρω από την οποία ξεκίνησε η ιδέα αλλά για εμένα το πιο σημαντικό πράγμα που έπρεπε να κάνουμε σαν ομάδα ήταν να αλληλεπιδράσουμε με όλους όσους ήταν μέσα στο πρόβλημα για να το κατανοήσουμε. Αυτό θεωρώ ότι οδήγησε στο σημερινό αποτέλεσμα, τη δημιουργία μίας χρήσιμης λύσης», επισημαίνει ο κ. Τσουκαλάς.
