Γιατί δεν πρέπει να μένετε σε έναν δυστυχισμένο γάμο για χάρη των παιδιών

Αισθάνεστε ότι είστε δυστυχισμένη στον γάμο σας και μάλιστα έχει περάσει τόσος καιρός που πλέον έχετε ξεχάσει τι σημαίνει ευτυχισμένος γάμος; Μερικοί άνθρωποι δεν έχουν ιδέα τι πάει να πει «να υπομένεις» πράγματα και καταστάσεις.

Κι ενώ στους απέξω μπορεί να φαίνεστε ένα πολύ ευτυχισμένο ζευγάρι, εσείς η ίδια ξέρετε πολύ καλά πώς «ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός». Ακόμη κι αν νομίζετε όμως, ότι κάνετε καλό στα παιδιά σας υπομένοντας αυτόν τον γάμο, δεν είναι έτσι. Ακόμη κι αν τα παιδιά σας δεν είναι αρκετά μεγάλα ώστε να καταλάβουν ότι η μαμά είναι δυστυχισμένη, μη νομίζετε ότι μπορείτε να τα ξεγελάσετε εντελώς. 

Όσο μάλιστα περνάει ο καιρός και τα παιδιά μεγαλώνουν και μπορούν να συγκρίνουν τις καταστάσεις, αντιλαμβάνονται όλο και περισσότερο ότι οι γονείς τους δεν είναι ευτυχισμένοι στον γάμο τους. Αλλά επειδή είστε καλή μητέρα, μένετε «κολλημένη σε μια δυσάρεστη για εσάς κατάσταση» επειδή επιλέγετε την ευτυχία των παιδιών σας . Νομίζετε ότι η δική σας δυστυχία είναι η ευτυχία των παιδιών σας. Γιατί όμως θυσιάζετε τη δική σας ευτυχία; Ενδεχομένως να σκέφτεστε ότι τα παιδιά θα είναι χειρότερα, αν μεγαλώνουν με χωρισμένους γονείς σε διαφορετικά σπίτια. Παρόλο που δεν θέλετε να το παραδεχθείτε, λέτε ψέματα στον εαυτό και τον πληγώνετε. Ιδού οι λόγοι!

Η δική σας κατάθλιψη γίνεται κατάθλιψη των παιδιών σας

Σύμφωνα με έκθεση του 2009 από το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και το Ινστιτούτο Ιατρικής στις ΗΠΑ, η κατάθλιψη στους γονείς συνδέεται με τα πρώτα σημάδια των παιδιών που έχουν «δύσκολο ταπαραμέντο» και λιγότερη αυτοεκτίμηση, μεταξύ άλλων αρνητικών παραγόντων.

Το να μένει κανείς σε έναν δυστυχισμένο γάμο, έτσι ώστε τα παιδιά να είναι ευτυχισμένα, είναι ένα ψέμα. Εάν αισθάνεστε δυστυχισμένη για μεγάλο χρονικό διάστημα, πώς μπορείτε να είστε σίγουρη ότι τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν ή δεν νιώθουν τη δυστυχία και τον πόνο σας; Θέλετε να παιδιά να νιώσουν ένοχα για την θλίψη σας; Μη νομίζετε ότι δεν θα καταλάβουν τη δυσφορία σας μέχρι να μεγαλώσουν. Μην το κάνετε αυτό στα παιδιά αλλά ούτε και στον εαυτό σας.

Μπορείτε να τα καταφέρετε

Μπορείτε να «κρατήσετε» ένα σπίτι, ακόμη και μόνη σας. Μπορεί να χρειαστεί χρόνος μέχρι να σταθεροποιηθεί το εισόδημά σας, αν δεν εργάζεστε, αλλά βήμα βήμα μπορείτε να αφήσετε έναν δυστυχισμένο γάμο πίσω σας και να διαχειριστείτε το νοικοκυριό μόνη σας. Δεν είναι εύκολο, αλλά κανείς δεν είπε ότι η ανατροφή των παιδιών είναι εύκολο.

Αν εργάζετε, επεξεργαστείτε τα οικονομικά σας και δείτε πώς μπορείτε να τα καταφέρετε μόνη σας. Δείτε πώς (αν είναι δυνατόν) να εξοφλήσετε τυχόν χρέη και να βάλετε χρήματα στην άκρη. Αν πάλι δεν εργάζεστε, ρίξτε μια ματιά στο βιογραφικό σας ή ζητήστε τη βοήθεια μιας έμπειρης φίλης. Κοιτάξτε την αγορά εργασίας. Μην τα παρατάτε ακόμα κι αν έχετε καιρό να εργαστείτε. Όλα είναι πιθανά.

Ηθικό δίδαγμα: Τι είναι πιο δύσκολο: να ζείτε δυστυχισμένη και εγκλωβισμένη ή ελεύθερη και ανακουφισμένη; Να θυμάστε ότι ο αγώνας κάποτε θα τελειώσει, η δυστυχία πιθανότατα όχι.

Έχετε ζητήσει βοήθεια;

Ο γάμος σας είναι κακός. Έχετε ζητήσει όμως κάποια βοήθεια; Ίσως σε κάποιον σύμβουλο γάμου ώστε να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο. Μόνο εσείς γνωρίζετε τι προοπτικές βελτίωσης υπάρχουν. Το να μιλήσετε με τον σύντροφό σας είναι το πρώτο βήμα, διότι αν εκείνος αρνηθεί, σκεφτείτε το ενδεχόμενο να πάτε μόνη. Ίσως έτσι βρείτε το θάρρος που χρειάζεστε για να κάνετε ορισμένες αλλαγές στη ζωή σας, είτε αυτό συμπεριλαμβάνει τον σύζυγό σας, είτε όχι.

Το να προσποιείστε ότι ζείτε στον παράδεισο, είναι λάθος

Το να προσποιείστε ότι όλα είναι εντάξει, είναι λάθος για τα παιδιά. Φανταστείτε τους ως ενήλικες. Θα θέλατε να υπομένουν την ίδια κατάσταση; Θα θέλατε να έχουν τον ίδιο γάμο; Αν η απάντηση είναι όχι, πρέπει να βγάλετε και τον εαυτό σας από τη «δυστυχία». Διδάξτε στα παιδιά σας ότι αυτό δεν είναι το φυσιολογικό και ότι η αγάπη δεν είναι έτσι. Οι σχέσεις πρέπει να είναι υγιείς.

Συμπέρασμα

Ότι κι αν επιλέξετε – σύμβουλος γάμου, διαζύγιο ή τη δική σας ατομική θεραπεία – πρέπει να γίνει με γνώμονα τα «θέλω» σας. Είστε υπεύθυνη για το πεπρωμένο σας. Δείξτε στα παιδιά σας ότι η φροντίδα του εαυτού σας και της καρδιάς σας, είναι σημαντικά, έτσι ώστε να το κάνουν κι εκείνα μεγαλώνοντας.

Exit mobile version