Ας το παραδεχτούμε: πολλοί γονείς κοιμόμαστε στο ίδιο κρεβάτι με το παιδί, είτε είναι μικρότερης είτε μεγαλύτερης ηλικίας. Και παρόλο που ξέρουμε ότι αυτό δεν είναι πάντα καλό, δύσκολα αντιστεκόμαστε στην επιθυμία του να κοιμηθούμε μαζί.
Μία συνήθεια, όμως, που περνώντας ο καιρός μπορεί να γίνει καθημερινή. Και μεγαλώνοντας το παιδί, μπορεί να γίνει και μία προβληματική για το ίδιο το παιδί, συνήθεια.
Η Lynelle Schneeberg, Psy.D., διευθύντρια προγράμματος συμπεριφοράς στο ιατρικό κέντρο του Κοννέκτικατ, δήλωσε στο Parents.com ότι αν οι γονείς θέλουν να βοηθήσουν τα παιδιά να αποκτήσουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, το να κοιμούνται σε διαφορετικά κρεβάτια είναι πιο σημαντικό από οποιαδήποτε θετική επίδραση του ύπνου στο ίδιο κρεβάτι.
«Το να μοιράζεσαι το κρεβάτι μπορεί να γίνει προβληματικό για διάφορους λόγους», τονίζει.
Όπως εξηγεί, τα παιδιά μπορεί να αναπτύξουν ένα «αποκούμπι» για ύπνο. Το να έχουν πάντα έναν γονέα γύρω τους την ώρα του ύπνου, μπορεί να γίνει ένας ισχυρός συνδυασμός «έναρξης ύπνου», που ονομάζεται επίσης «αποκούμπι» ύπνου ή «στήριγμα» ύπνου, κάτι που τα παιδιά χρειάζονται για να αποκοιμηθούν.
Μπορεί ακόμα και να εμφανίσουν ανήσυχες συμπεριφορές.
«Σε οικογένειες που μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι, οι γονείς και τα μεγαλύτερα παιδιά καταλήγουν να πηγαίνουν για ύπνο πολύ νωρίτερα από ότι επιθυμούν, με βάση το πότε το χρειάζονται τα παιδιά», εξηγεί η Δρ Scheeberg.
Η ποιότητα του ύπνου μπορεί να διαταραχτεί και για τον ίδιο τον γονέα. «Τα παιδιά καθώς είναι ανήσυχα και στριφογυρίζουν συνέχεια, μπορούν να διαταράξουν τον ύπνο των γονιών τους με κλωτσιές ή χτυπήματα», αναφέρει η δρ Schneedberg.
Επίσης, μπορεί να διαταραχτεί η σχέση μεταξύ των συζύγων. Για πολλά ζευγάρια με παιδιά, τα βράδια είναι η μόνη περίοδος που μπορούν να είναι μαζί. Ο ύπνος μαζί με το παιδί αφήνει λίγο χρόνο ή χώρο για οικειότητα. Και αν η συνήθεια είναι καθημερινή, τότε τα ζευγάρια κινδυνεύουν να απομακρυνθούν.