Οι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να είναι θαρρετά, να έχουν αυτοπεποίθηση, να αντιμετωπίζουν μόνοι τους και «γενναία» διάφορες καταστάσεις. Αυτή η επιθυμία είναι κατανοητή. Όμως περισσότερο, θα πρέπει να είναι κατανοητό πως το κάθε παιδί είναι ξεχωριστό, έχει διαφορετικό χαρακτήρα και χρειάζεται βάσει αυτού και ανάλογη αντιμετώπιση.
Και είναι αναγκαίο το παραπάνω να γίνεται κατανοητό από τους γονείς που έχουν ένα ντροπαλό παιδί. Το γεγονός ότι το παιδί δυσκολεύεται σε σχέση με άλλα στις κοινωνικές επαφές ή θέλει τον χρόνο του για να ανοιχτεί, δε σημαίνει πως οι δεν πρέπει να γίνεται σεβαστός ο τρόπος που συμπεριφέρεται.
Ίσα, ίσα σε αυτό το κομμάτι οι γονείς θα πρέπει να εστιάσουν. Να αναρωτηθούν γιατί το παιδί είναι συνεσταλμένο, γιατί δυσκολεύεται στις κοινωνικές σχέσεις. Να αναρωτηθούν ακόμα αν και οι ίδιοι φέρουν κατά κάποιο τρόπο ευθύνη σε αυτό, είτε επισκιάζοντας με τον έντονο χαρακτήρα τους το παιδί, είτε με το να έχουν πολλές απαιτήσεις από εκείνο ή να είναι τόσο καταπιεστικοί που το παιδί μπροστά στο φόβο του λάθους ή του άγχους «μη ντροπιάσουν τη μαμά και το μπαμπά στον “ξένο”» φοβούνται να ανοιχτούν.
Πώς μπορείτε να βοηθήσετε το ντροπαλό παιδί
Αυτό που τονίζουν όλοι οι ειδικοί, είναι πως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να του κολλάτε ταμπέλες. Ο χαρακτηρισμός μπορεί να του δημιουργήσει περισσότερο άγχος και να το κλείσει περισσότερο στο «καβούκι» του. Ειδικά, μπροστά σε άλλους ποτέ μην πείτε «είναι ντροπαλό» ή να κρίνεται τη συμπεριφορά του, γιατί το μόνο που πετυχαίνετε, είναι να πληγώσετε το ίδιο σας το παιδί.
Ενισχύστε την αυτοπεποίθηση του. Τα παιδιά αυτά, συνήθως έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση. Γι’ αυτό οι γονείς αυτό που πρέπει να κάνουν, είναι να εστιάζουν στα «δυνατά» σημεία του χαρακτήρα του. Να τα αναδεικνύουν και να φροντίσουν να ενθαρρύνουν το παιδί, δείχνοντας και την απαραίτητη υπομονή και κατανόηση.
Να το καθησυχάσετε και να του εξηγήσετε πως είναι φυσιολογικό να νιώθουμε ανήσυχοι και ντροπαλοί όταν συναντάμε νέους ανθρώπους ή όταν βρισκόμαστε σε ένα καινούριο περιβάλλον. Αλλά ακόμη και με γνωστούς, αν στην αρχή δείχνει να δυσκολεύεται, εσείς φροντίστε να το καθησυχάσετε.
Μπορείτε να του δώσετε ιδέες για το πώς να συστήνεται ή πώς να κάνει το πρώτο βήμα για να γνωρίσει νέα άτομα.
Ενθαρρύνετε το να συμμετέχει σε εξωσχολικές δραστηριότητες που θα του αρέσουν και θα του ταιριάζουν. Θα νιώσει πιο άνετα, θα έρθει σε επαφή με περισσότερο κόσμο και θα μάθει να εξοικειώνεται με ένα καινούριο περιβάλλον.
Αν αυτού του είδους η συμπεριφορά εξακολουθεί, συζητήστε το θέμα με τον παιδίατρό σας. Αυτός θα σας δώσει μερικές συμβουλές και αν χρειαστεί θα σας παραπέμψει σε κάποιον παιδοψυχολόγο.
