Ο παιδικός θυμός είναι κατά κανόνα ένα δευτερεύον συναίσθημα. Δηλαδή, υπάρχει ένα άλλο δυσάρεστο συναίσθημα που ταλαιπωρεί το παιδί και προκαλεί την οργισμένη του αντίδραση. Ο θυμός έχει την ιδιότητα να κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν λιγότερο αδύναμοι ή εκτεθειμένοι, απ’ό,τι ο πόνος ή ο φόβος. Αν σκεφτείτε για λίγο τι άλλο μπορεί να είναι αυτό που επηρέασε αρχικά το παιδί (απογοήτευση; λύπη; ταραχή;) θα έχετε κάνει ένα μεγάλο βήμα μπροστά. Κάτι ακόμα σημαντικό που πρέπει να καταλάβετε είναι ότι ο θυμός εξυπηρετεί κάποιον σκοπό. Μας ενημερώνει ότι κάτι δεν πάει καλά… Το θέμα είναι την στιγμή εκείνη να μην πούμε ή κάνουμε πράγματα που θα πυροδοτήσουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση, όπως:
Μην στέκεστε μπροστά στο παιδί
Όποια κι αν είναι η ηλικία του, όταν το παιδί βρίσκεται σε κατάσταση πανικού είναι εκτός ελέγχου και καμία λογική δεν μπορεί να το κυριεύσει. Μπορεί να πιστεύετε ότι με το να σταθείτε μπροστά στο παιδί και να το κοιτάξετε στα μάτια τη στιγμή που ξεσπά έντονα, θα το τιθασεύσετε. Το πιθανότερο, όμως, είναι ότι θα το «φουντώσετε» ακόμα περισσότερο. Εφόσον το παιδί είναι ασφαλές, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι απομακρυνθείτε και να του δώσετε τον χώρο που μπορεί να χρειάζεται για να ξεσπάσει.
Μην παρασύρεστε από τα συναισθήματά σας
Την στιγμή που το παιδί είναι θυμωμένο, αντί να αντιδράσετε και εσείς ανάλογα, κάντε ένα βήμα πίσω και προσπαθήστε να γίνετε εξωτερικός παρατηρητής της κατάστασης. Εν ανάγκη κάντε μία βόλτα, περπατήστε λίγο, πάρτε μερικές βαθιές ανάσες και προσπαθήστε να διατηρήσετε τον έλεγχο. Επαναλάβετε μέσα σας την φράση «θα λειτουργήσω σύμφωνα με την λογική –θα έχω υπομονή και θα διατηρήσω την ψυχραιμία μου». Μέρος του «έργου» μας ως γονείς είναι να δίνουμε το καλό παράδειγμα, αναφορικά με το πώς πρέπει να λειτουργούμε σε διάφορες δύσκολες καταστάσεις…
Μην βγάζετε συμπεράσματα για τον θυμό του παιδιού
Το παιδί σας δεν έχει πάντα άδικο όταν ξεσπά έντονα ή και βίαια. Παρόλο που η συμπεριφορά αυτή δεν είναι αποδεκτή, οι αιτίες της μπορεί να είναι. Άλλωστε, όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν το δικαίωμα κάποιες φορές να έχουν νεύρα; Δεν έχει το παιδί δικαίωμα να εκφράζει τα συναισθήματά του; Αν δεν σας δίνει κάποια εξήγηση αναφορικά με το τι είναι αυτό που το εξόργισε, δώστε του λίγο χρόνο μόνο του μέχρι να ηρεμήσει. Πείτε του «καταλαβαίνω ότι είσαι θυμωμένος. Λυπάμαι που νιώθεις έτσι. Όποτε θέλεις μπορούμε να το συζητήσουμε». Αν, πάλι, βρίσκεται σε κατάσταση tantrum κατά την οποία μιλά άσχημα, σας χτυπά και σπάει πράγματα, τότε θα πρέπει να επέμβετε. Δεν μπορείτε να ελέγξετε το πώς νιώθει το παιδί, αλλά μπορείτε να του θέσετε επιπτώσεις και ευθύνες για την συμπεριφορά του. Το να αντιδράσετε και εσείς ουρλιάζοντας απλά θα χειροτερέψει τα πράγματα.