Το σύνδρομο της άδειας φωλιάς είναι εκείνο το στάδιο της ζωής ενός γονιού όταν τα παιδιά φεύγουν από το πατρικό σπίτι είτε για σπουδές, είτε επειδή ξεκινούν τη δική τους ζωή.
Δεν πρόκειται για μία κλινική διάγνωση, αλλά για μία κατάσταση όπου οι γονείς βιώνουν συναισθήματα θλίψης και απώλειας, όταν φεύγει το τελευταίο παιδί από το σπίτι.
Ο γονιός πενθεί για το χαμένο του ρόλου, βιώνει την «απώλεια» της οικογένειας, του «Μαζί», ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται αντιμέτωπος με τις δυσκολίες και τις ανασφάλειες της μέσης ηλικίας.
Πολλοί γονείς, ιδιαίτερα οι μητέρες, φαίνεται ότι είναι πιθανότερο να επηρεαστούν περισσότερο ψυχολογικά απ’ ό,τι οι άνδρες, όταν τα παιδιά τους εγκαταλείπουν το σπίτι.