Η σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της και οι εξετάσεις Ιουνίου πλησιάζουν. Είναι πολύ συχνό να ακούμε για έφηβους που βιώνουν αυξημένο άγχος.
Γράφει η Ίρις Κρέμερ
Τι πιο φυσιολογικό για κάθε άνθρωπο να έχει άγχος όταν ξέρει ότι εξετάζετε για κάτι το οποίο καθορίζει ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του. Μη ξεχνάτε ότι τα παιδιά έχουν, ως μία από τις λίγες υποχρεώσεις τους στη ζωή, να τα πάνε καλά στα μαθήματα, άρα και στις εξετάσεις. Για τα ίδια είναι μία «νίκη» που δικαιώνει τη προσπάθεια τους και τους καταξιώνει στα μάτια των γονιών, των δασκάλων και γενικότερα του περιβάλλοντός τους, πολύ περισσότερο όταν αυτό είναι αυστηρό.
Για τους παραπάνω λόγους οφείλουν οι ενήλικες που βρίσκονται κοντά στα παιδιά και ειδικά οι γονείς, να προσφέρουν την καλύτερη δυνατή ατμόσφαιρα κατά την περίοδο των εξετάσεων.
Τι μπορώ να κάνω για το παιδί μου ώστε να το βοηθήσω;
Οι γονείς είναι το πρότυπο, η δικλίδα ασφαλείας και οι άνθρωποι που το παιδί νιώθει ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα. Τίποτα δεν είναι αδύνατον για αυτούς. Αυτό το ρόλο πρέπει να στηρίξετε κι εσείς σε αυτή τη κρίσιμη φάση του παιδιού σας. Πρέπει να δείχνετε δυνατοί, να έχετε κατανόηση και να κάνετε υπομονή στα ενδεχόμενα ξεσπάσματα του έφηβου-μαθητή, να μην εκφράζετε το άγχος σας, έστω και αν μέσα σας ξεχειλίζει, και να ενισχύετε την αυτοπεποίθηση του παιδιού σας και την δυνατότητα του να τα καταφέρει εφόσον έχει μελετήσει και έχει υπάρξει συνεπής. Η δική σας σιγουριά και σταθερότητα συμβάλει στην απομάκρυνση της αμφιβολίας, του άγχους και του φόβου του παιδιού για το αν θα τα καταφέρει στις εξετάσεις. Σε καμία περίπτωση μην πιέζετε το παιδί σας να διαβάσει παραπάνω, δεδομένου ότι έχετε έναν μαθητή που γνωρίζετε ότι είναι καλός και έχει πρόγραμμα. Το να του μεταφέρετε το άγχος σας ή να τον βάλετε στη διαδικασία να αμφισβητήσει το δικό του κριτήριο για την ποιότητα και την ποσότητα του διαβάσματος του, απλά θα τον αγχώσει και θα τον ωθήσει στην κατάρρευση πιο γρήγορα.
Τι πρέπει να κάνω αν δω το παιδί μου εξαιρετικά αγχωμένο;
Το άγχος σε στρεσσογόνες περιόδους είναι φυσιολογικό να αυξηθεί και, ειδικά σε παιδιά που ετοιμάζονται για τις Πανελλήνιες εξετάσεις, να εκδηλωθεί με σωματικά συμπτώματα. Τα σωματικά συμπτώματα που μπορεί το παιδί σας να αναφέρει είναι: ταχυκαρδία, εφίδρωση, τρέμουλο, μούδιασμα, βαρύ κεφάλι, βάρος στο στήθος, γενικότερη σύγχυση και ένταση, φόβος ότι κάτι του συμβαίνει, φόβος ότι χάνει τον έλεγχο. Αυτά τα συμπτώματα εμφανίζονται στις κρίσεις πανικού (βασική προϋπόθεση να υπάρχουν τουλάχιστον 4 από αυτά και να έχει υπάρξει πάνω από 1 κρίσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα). Αν το παιδί σας εμφανίζει 1-2 συμπτώματα τότε αυτό δεν σημαίνει ότι η κατάσταση είναι κρίσιμη αλλά ότι το παιδί σας, φυσιολογικά, έχει παραπάνω άγχος απ’ότι συνήθως. Μην δείξετε πανικό και σε καμία περίπτωση μη βάλετε στο παιδί σας την ιδέα ότι παθαίνει κρίσεις άγχους. Εξηγήστε του ότι είναι φυσιολογικό καθώς είναι μια δύσκολη περίοδος και πείτε του ότι κι εσείς το παθαίνετε όταν περνάτε δύσκολα και σας φεύγει όταν ηρεμήσετε.
Καλό θα ήταν σε αυτή τη περίπτωση να παροτρύνετε το παιδί σας να κάνει ένα διάλειμμα, να βγει μια βόλτα να περπατήσει, ώστε να αδειάσει λίγο το μυαλό και να ασχοληθεί με κάτι άλλο που του αρέσει και το ηρεμεί.
Φροντίστε καθημερινά να τρέφεται σωστά με υγιεινές τροφές που θα του δώσουν δύναμη, να κοιμάται όσο γίνεται πιο καλά (τουλάχιστον 7-8 ώρες την ημέρα) και να έχει ηρεμία και ησυχία ώστε να διαβάσει ανενόχλητο.
Η Ίρις Κρέμερ είναι Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας και εργάζεται ιδιωτικά σε θέματα που αφορούν τα άτομα, τα ζευγάρια, τη συμβουλευτική γονέων και τις αγχώδεις διαταραχές. Αρθρογραφεί στο blog της www.lifemade.gr για θέματα που αφορούν την καθημερινότητα και τη ζωή όλων μας. Είναι απόφοιτος Ψυχολογίας και Συμβουλευτικής Ψυχολογίας του University of Essex, και University of Edinburgh.
