Η Έφη Λαδά, συγγραφέας και εικονογράφος του παιδικού βιβλίου «Μια ξεχωριστή Κυριακή», διακεκριμένο με το δεύτερο βραβείο (Silver Medal) στον παγκόσμιο διαγωνισμό Key Colors Illustrator’s Award το 2018, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα, μοιράζεται μαζί μας τα μυστικά του υπέροχου κόσμου της δημιουργίας των παιδικών βιβλίων και μας αποκαλύπτει πώς μια απλή Κυριακή, έτσι απρόσμενα και απροσδόκητα, μπορεί να μετατραπεί στην πιο όμορφη, απολαυστική και ενδιαφέρουσα μέρα της ζωής μας.
Θέλατε ανέκαθεν να ασχοληθείτε με τη συγγραφή/ εικονογράφηση παιδικών βιβλίων;
Ήθελα πάντα να ασχοληθώ με τη ζωγραφική και τις εικόνες. Η ασχολία μου επαγγελματικά με την εικονογράφηση ξεκίνησε όταν απέκτησα τις δύο μου κόρες και μπήκα για τα καλά στον κόσμο του παιδικού βιβλίου. Έτσι ήρθαν και οι ιστορίες.
Συγγραφή ή εικονογράφηση; Έχετε διακρίνει κάποια αδυναμία στο ένα από τα δύο;
Όχι δεν έχω κάποια προτίμηση. Και τα δύο τα αγαπάω πολύ. Οι ιστορίες προκύπτουν μετά από ερεθίσματα και παίρνουν χρόνο για να οργανωθούν και να δουλευτούν. Το καθένα έχει τη δική του σημαντικότητα για να δώσει το δικό του αποτύπωμα στην παιδική φαντασία.
Τα ερεθίσματα που εμπνέουν τη δουλειά σας;
Είναι όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Ότι μπορεί να μου δημιουργήσει μια ανάγκη να πω κάτι με τον δικό μου τρόπο.
Γενικότερα, πώς αποφασίζετε για την εικαστική αισθητική και το χρώμα που θα δώσετε σε κάθε βιβλίο που εικονογραφείτε;
Με οδηγεί η ιστορία κάθε φορά. Γιατί η κάθε ιστορία έχει τη δική της ατμόσφαιρα και έχει τις δικές της χρωματικές απαιτήσεις.
Ποιο ήταν το ερέθισμα για τη δημιουργία του «Μια ξεχωριστή Κυριακή»;
Η μοναχική ζωή που έβλεπα να βιώνουν κάποιοι άνθρωποι. Με την παρατήρηση σε διάφορες φάσεις της ζωής μου, δημιουργήθηκε η ανάγκη να γράψω για εκείνους τους ανθρώπους που περιμένουν μια συντροφιά για να νιώσουν χαρούμενοι.
Είχατε να αντιμετωπίσετε κάποια πρόκληση κατά τη διάρκεια της συγγραφής- εικονογράφησής του;
Η ιστορία αυτή γράφτηκε πριν κάποια χρόνια. Παρέμεινε στην άκρη γιατί προέκυπταν διάφορες συνεργασίες εικονογράφησης που έπρεπε να ολοκληρώνω. Η πρόκληση ήρθε με τον διαγωνισμό Key Colors Illustrator’s Award, το 2018. Τότε με αυτή την ιστορία και με πρόχειρα σκίτσα έλαβα μέρος στον διαγωνισμό. Η χαρά μου ήταν μεγάλη όταν με πληροφόρησαν πως πήρα το Silver Medal, και οι εκδόσεις Clavis μου έστειλαν το συμβόλαιο συνεργασίας για την έκδοση του βιβλίου στο Βέλγιο και στην Ολλανδία, σε πρώτη φάση.
Το «Μια ξεχωριστή Κυριακή» έχει μια συγκεκριμένη χρωματική παλέτα και αισθητική. Πώς έγινε η επιλογή τους και τι στάθηκε η αφορμή;
Η «Μια Ξεχωριστή Κυριακή» είναι μια βροχερή Κυριακή. Αυτόματα η ιστορία με οδηγεί σε μια χρωματική παλέτα που έχει να κάνει με παστέλ αποχρώσεις και που κυριαρχεί το γκρίζο. Η αφορμή και ο λόγος είναι οι αποχρώσεις που κυριαρχούν τις βροχερές μέρες, με συννεφιά με υγρασία και με λιγοστό κόσμο στους βρεγμένους δρόμους. Τα χρώματα ζωηρεύουν εκεί που ξεκινάνε οι διηγήσεις της θείας Κοραλίας. Το βιβλίο κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο 2021 από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Πόσο εύκολα είναι να συμβούν απροσδόκητα πράγματα στα παιδιά, όταν οι γονείς είμαστε συνεχώς από πάνω τους;
Τα απροσδόκητα συμβαίνουν στη ζωή έτσι κι αλλιώς. Νομίζω όμως πως ένας γονιός που λειτουργεί συνεχώς σαν περισκόπιο στην καθημερινότητα του παιδιού του, δεν του επιτρέπει να αντιληφθεί τα απροσδόκητα, να τα αξιολογήσει και να βρει την ουσία. Η σημασία όσων μας συμβαίνουν είναι να εξαργυρωθούν με το ανάλογο συναίσθημα που δημιουργούν. Αυτό είναι και το κέρδος όσων βιώνουμε.
Κατά τη γνώμη σας, είναι λογικό τα μικρά παιδιά να βαριούνται; Και οι γονείς, τι πρέπει να κάνουν γι’ αυτό;
Είναι το πιο λογικό- φυσιολογικό!!! Όλοι βαριούνται κάποιες στιγμές. Δεν υπάρχουν συνταγές και εύκολες λύσεις στη βαρεμάρα. Όμως σίγουρα υπάρχουν μηχανισμοί που ο καθένας χρησιμοποιεί για να μπορέσει να ξεπεράσει τέτοιες ώρες. Οι γονείς είναι σημαντικό να επεμβαίνουν όποτε χρειάζεται να βοηθήσουν το παιδί μ’ ένα παιχνίδι ή με μια βόλτα. Υπάρχουν όμως και οι στιγμές που το παιδί θα βρει τη λύση μόνο του, ώστε να λειτουργήσει δημιουργικά. Η διαδικασία αναζήτησης είναι σημαντικότερη από την έτοιμη λύση που δίνουν οι γονείς.
Πώς η σχέση ενός μικρού παιδιού με έναν άνθρωπο μεγαλύτερης ηλικίας επηρεάζει την προσωπικότητά του;
Θεωρώ πως ένα μικρό παιδί έχει να πάρει από τον μεγαλύτερο άνθρωπο γνώση, συναίσθημα, ατμόσφαιρα μια εποχής. Ιστορίες που περνάνε απ’ τη μια γενιά στην άλλη, σώζονται και υπάρχουν μέσα στα χρόνια. Φυσικά και αυτό εξαρτάται από το πόσο ο μεγάλος έχει τον τρόπο να κάνει ενδιαφέρουσα την επικοινωνία. Όμως είναι σπουδαίο να υπάρχει μια σύνδεση με την καινούρια γενιά, να υπάρχει ένας συνδετικός κρίκος που να ορίζει τις εποχές. Δεν χάνουμε γνωρίζοντας νοοτροπίες και καταστάσεις.
Οι διακρίσεις που έχετε λάβει κάνουν το επόμενο επαγγελματικό σας βήμα λίγο πιο δύσκολο;
Δεν είναι θέμα διακρίσεων. Τα επόμενα βήματα από το σημείο που φτάνουμε θέλουμε πάντα να μας πηγαίνουν πιο πέρα. Είναι μάλλον προσωπική απαίτηση και ενδιαφέρουσα αναζήτηση.
Μελλοντικά σχέδια που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;
Ετοιμάζονται εικόνες και δοκιμάζονται σε καινούριες ιστορίες! Όλα αναμετριούνται με την ελπίδα η ζωή να προχωρήσει σε ρυθμούς κανονικούς.
