Η ισορροπία ανάμεσα στην φροντίδα της οικογένειάς μας και του εαυτού μας μπορεί να είναι μία δύσκολη πρόκληση. Συχνά, δίνουμε μεγαλύτερη σημασία στις ανάγκες και τις ευθύνες απέναντι στους αγαπημένους μας των αναγκών και των ευθυνών απέναντι στους αγαπημένους μας, ξεχνώντας να αφιερώσουμε λίγο χρόνο και ενέργεια στους εαυτούς μας.
Για αυτό και φράσεις, όπως «θέλω πίσω την παλιά μου ζωή» ή «η απόκτηση οικογένειας ήταν κάτι που ήθελα και τώρα δεν μπορώ να το χαρώ» είναι αρκετά συνηθισμένες ανάμεσα στις γυναίκες. Ποια, όμως, θα μπορούσε να είναι η λύση;
Η αυτοφροντίδα και οι οικογενειακές υποχρεώσεις δεν θα πρέπει να αλληλοαποκλείονται. Αν και η φροντίδα συχνά συνδέεται με τη μητρότητα, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και όσους φροντίζουν ηλικιωμένους ή ανθρώπους με αναπηρίες, ανάμεσα σε άλλα.
Γενικότερα, η φροντίδα ενός ή περισσοτέρων ανθρώπων, όταν δεν είναι ισομοιρασμένη, συνοδεύεται από το σύνδρομο το στρες του φροντιστή, που περιλαμβάνει τα παρακάτω συμπτώματα:
- Άγχος
- Σωματική και ψυχική εξάντληση
- Ευερεθιστότητα
- Απώλεια ευχαρίστησης
- Αλλοτριοπροσωπία
- Απώλεια της αίσθησης του εαυτού
Τι μπορείτε να κάνετε, ωστόσο, για να μην θυσιάσετε τον εαυτό σας στον βωμό των αναγκών των υπολοίπων και να τα συνδυάσουμε όλα με μία υγιή ισορροπία;
Ενθαρρύνετε τη συνυπευθυνότητα
Είναι εποικοδομητικό για όλους στην οικογένεια να συμμετέχουν και να έχουν μία αποστολή. Αυτό επιτρέπει στη διατήρηση της τάξης και της οργάνωσης, χωρίς να υπερφορτώνεται μόνο ο ένας. Βέβαια θα πρέπει να λάβετε υπ’ όψιν, ότι δεν μπορούν όλοι να κάνουν τα πάντα. Παραδείγματος χάρη, η ηλικία παίζει τον ρόλο της. Ναι, μπορείτε να πείτε στα παιδιά σας να τακτοποιήσουν το δωμάτιό τους, αλλά όχι να βάλουν πλυντήριο.
Στηριχθείτε στις δικές αντιλήψεις
Πολλές φορές οι εμπειρίες μας διδάσκουν. Για παράδειγμα, αν έχετε μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον, όπου όλες τις δουλειές του σπιτιού έκαναν μόνο η μαμά και οι γιαγιά, οι γυναίκες δηλαδή, υπάρχει η περίπτωση να διαιωνίσετε αυτό το μοντέλο. Και συνεπώς, θα πρέπει να προσπαθήσετε να το μιμηθείτε και να εκπληρώσετε αυτές τις «υποχρεώσεις της μητρότητας». Ωστόσο, περισσότερο από αυτά τα επαναλαμβανόμενα κοινωνικά μοντέλα, είναι σημαντικό να αναρωτηθείτε τι είναι αυτό που θέλετε από τη ζωή σας και τι ενδιαφέροντα έχετε. Θα πρέπει να αποδεχθείτε το ποιο θέλετε να είστε κα ότι αυτό δεν σας κάνει λιγότερο γονείς. Αντιθέτως, σας κάνει περισσότερο αυθεντικούς και με αυτοσεβασμό.
Την ίδια στιγμή, είναι φρόνιμο να διαπιστώσετε, αν αυτές οι περιοριστικές αντιλήψεις σας οδηγούν στο να δικαιολογείτε τη συμπεριφορά σας. Για παράδειγμα, «αν δεν το κάνω εγώ, δεν θα το κάνει κανείς» ή «μόνο εγώ ξέρω πώς να φτιάχνω πρωινό» κλπ. Με το σκεπτικό αυτό, δημιουργείτε έναν αδιέξοδο, φαύλο κύκλο, όπου εσείς είστε το κλειδί για τα πάντα. Η εξίσωση Γυναίκες=Μητέρες=Φροντιστές δεν γεννήθηκε εκ φύσεως, «χτίστηκε». Είναι σημαντικό, επίσης, να μαθαίνεται να ζητάτε και να αποδέχεστε την βοήθεια.
Καλλιεργήστε την ενσυναίσθηση προς τον εαυτό σας
Μερικές φορές είναι πολύ εύκολο να συγκρίνετε τον εαυτό σας με άλλες γυναίκες ή μαμάδες και νιώθετε ενοχές ή ανεπαρκείς. Κατά συνέπεια, ακόμη κι αν είστε εξαντλημένη, δεν σέβεστε τον εαυτό σας και συνεχίζεται, ακόμη κι αν όλα είναι άψογα. Είναι σημαντικό να μάθετε να αξιολογείτε τα συναισθήματά σας και να αντιλαμβάνεστε την διαφορετικότητα της κάθε κατάστασης. Παράλληλα, αποδεχθείτε, ότι μερικές φορές κάνετε ό,τι μπορείτε αναλόγως με τα μέσα που διαθέτετε. Μην είστε σκληρή με τον εαυτό σας.
Θέστε όρια
Προκειμένου να γίνουν σεβαστά ο χώρος και ο χρόνος σας είναι σημαντικό να θέσετε σαφή όρια. Μπορείτε να ξεκινήσετε από το να βάλετε φτιάξετε ένα πρόγραμμα δραστηριοτήτων, πχ στις 12 το μεσημέρι της Τρίτης θα αφιερώσετε χρόνο για να πάτε στο γυμναστήριο και δεν θα παραλείψετε το πλάνο σας. Με τον τρόπο αυτό και η οικογένειά σας θα μπορεί να οργανώνεται μόνη της εκείνες τις ώρες, χωρίς να σκέφτεται ότι είστε διαθέσιμη κάθε στιγμή. Ενίοτε, μπορείτε να είστε ευέλικτη, εφόσον παραστεί ανάγκη. Ωστόσο, στόχος είναι να μάθετε να μην αφήνετε κατά μέρος τις δραστηριότητές σας.
Κάντε τα δικά σας σχέδια
Η αλήθεια είναι πως η μητρότητα μπορεί να είναι μία μετασχηματιστική εμπειρία. Πέραν αυτού, όμως, το να είστε μητέρα ή φροντιστής δεν σημαίνει, ότι θα πάψετε να είστε εσείς, φίλη, σύντροφος, επαγγελματίας. Η ταυτότητά σας, τα ενδιαφέροντά σας και ο χρόνος σας είναι εξίσουε σημαντικά και απαραίτητα.
Στην αρχή μπορεί να είναι δύσκολο να συνδυάσετε όλες τις δραστηριότητες, τον χρόνο για εσάς και για τα παιδιά. Μπορεί να νιώσετε υπερφορτωμένη προσπαθώντας να τα κάνετ όλα. Λίγο λίγο, όμως, έχει σημασία να μαθαίνετε να αφήνετε λίγο χρόνο και χώρο για εσάς και όσα σας κάνουν να νιώθετε καλά. Γυμναστική, γιόγκα, διάβασμα; Όλα έχουν την αξία τους. Αναμφισβήτητα, το να βρείτε ξανά τον εαυτό σας, δεν μπορεί παρά να έχει θετικό αντίκτυπο στην συναισθηματική σας κατάσταση και φυσικά θα είστε και πιο αποτελεσματικές στην φροντίδα της οικογένειας.
