Θα ρωτούσατε ποτέ έναν γονιό ποιο είναι το πιο αγαπημένο παιδί του;Αν ναι, η ερώτηση θα φάνταζε ρητορική, αφόυ ξεκάθαρα η απάντηση θα ήταν «κανένα» ή «τα αγαπώ το ίδιο».
Ωστόσο, μία πρόσφατη έρευνα από την Ένωση Αμερικανών Ψυχολόγων εστιάζει στο πώς και γιατί οι γονείς μεταχειρίζονται διαφορετικά τα παιδιά τους. Οι ερευνητές δεν ρώτησαν ευθέως τους γονείς «ποιο είναι το αγαπημένο σου παιδί», αντ’ αυτού τους συνέστησαν να αναφερθούν σε μία σειρά από ενέργειες, όπως:
- Ποιο παιδί λαμβάνει περισσότερο ποιοτικό χρόνο μαζί τους
- Ποιο λαμβάνει περισσότερη τρυφερότητα
- Σε ποιο επενδύουν περισσότερο οικονομικά;
- Ποιο δέχεται περισσότερη βοήθεια με τα μαθήματα του σχολείου
Ποιο δέχεται την μεταχείριση του «χαϊδεμένου»
Όπως κατέδειξε η έρευνα, η μεταχείριση που ενισχύει την πιθανότητα κάποιο παιδί να τυγχάνει μεγαλύτερης προσοχής από τον γονέα έγκειται σε ορισμένους παράγοντες, όπως:
Ιδιοσυγκρασία: Τα πιο υπεύθυνα, συγκαταβατικά ή επιμελή παιδιά τείνουν να λαμβάνουν περισσότερη θετική προσοχή
Ηλικία: Τα μεγαλύτερα παιδιά συχνά απολαμβάνουν περισσότερης ελευθερίας και αυτονομίας, όχι μόνο ως παιδιά, αλλά και ως ενήλικες
Φύλο: Τα κορίτσια τείνουν να είναι τα πιο αγαπημένα τόσο των μαμάδων, όσο και των μπαμπάδων. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν αγαπούν εξίσου και το αγόρι τους, πχ, αν έχουν. Και σε αυτό θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς
Γιατί τα συναισθήματα επικρατούν της αμεροληψίας
Προτού αρχίσετε να νιώθετε ενοχές ως γονείς, σκεφτείτε ένα πράγμα: Κάθε γονιός συμπεριφέρεται διαφορετικά στο κάθε παιδί του. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Το ζήτημα εγείρεται, ότα τα παιδιά αντιλαμβάνονται αυτές τις διαφορές ως άδικες.
Μελέτες έχουν δείξει, ότι τα παιδιά που νιώθουν, ότι οι γονείς τούς δίνουν λιγότερη σημασία μπορεί να αναπτύξουν άγχος, κατάθλιψη και χαμηλή αυτοεκτίμηση, α κόμη κι αν οι γονείς δε εχουν τέτοια πρόθεση. Από την άλλη, τα παιδιά που νιώθουν, ότι τυγχάνουν μεγαλύτερης προσοχής από τους γονείς συχνά έχουν καλύτερη ψυχική υγεία και ικανοποίηση σττη ζωή τους.
Το συμπέρασμα; Δεν έχει να κάνει με το να βεβαιωθείτε ότι όλα είναι τέλεια, αλλά το να αντιληφθείτε το πώς τα παιδιά σας ερμηνεύουν τις πράξεις σας και να αντιμετωπίσετε αυτά τα συναισθήματα.
Τι πρέπει να κάνετε
Να γνωρίζετε πώς αλλάζει η δυναμική: Αν ένα παιδί δείχνει να τραβάει περισσότερη προσοχή (ή περισσότερη απογοήτευση) από εσάς τελευταία, αναρωτηθείτε γιατί. Είναι η συμπεριφορά τους; Το επίπεδο άγχους σας; Ή ένας συνδυασμός και των δύο; Η αναγνώριση αυτή είναι το πρώτο βήμα.
Εξηγήστε γιατί τα πράγματα δεν είναι πάντα «ίσα»: Εάν ένα παιδί έχει περισσότερες ευθύνες, περισσότερη οικονομική υποστήριξη ή κανόνες, μιλήστε για αυτό. Δεν θα αρέσει αυτό απαραίτητα στα παδιά, αλλά θα καταλάβουν, γιατί τα πράγματα είναι όπως είναι θα μειώσει τη δυσαρέσκεια.
Όταν σας λένε, ότι βιώνουν αδικία, ακούστε τα: Αν το παιδί σας σας πε, ότι νιώθει αδικημένο ή παραμελημένο σε σχέση με το αδελφάκι του, μην κρατήσετε αμυντική στάση. Αντιθέτως, ρωτήστε το γιατί νιώθει έτσι. Ακόμη κι αν η αίσθησή τους δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, το να μάθουν να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους χρειάζεται χρόνο.
Ελέγξτε τις δικές σας προτιμήσεις: Αν σας ελκύει το παιδί που είναι πιο ευχάριστο ή πιο εύκολο στη διαχείριση, αυτό είναι φυσιολογικό. Αλλά κάθε παιδί -ειδικά τα πιο απαιτητικά- αξίζει να νιώθει το ίδιο πολύτιμο.
Δεν κάνετε κάτι λάθος
Αν έχετε ποτέ ανησυχήσει, ότι δεν κάνετε κάτι σωστά με τα «χαϊδεμένα» παιδιά σας, τότε κάτι κάνετε καλά και σημαίνει, ότι νοιάζεστε. Το να είστε γονείς είναι μία συνθήκη γεμάτη δυνατά συναισθήματα, δυναμικές και λεπτές ισορροπίες. Όμως, αυτό που μας λέει αυτή η έρευνα είναι, ότι δεν είναι κακό να έχουμε συναισθήματα, όπως και να είμαστε πρόθυμοι να τα αναγνωρίζουμε, να τα αντανακλούμε στα παιδιά μας και να τα διαβεβαιώνουμε, ότι τα αγαπάμε βαθιά, ακόμη και τις μέρες που μας φέρνουν στα όριά μας.
Κι αυτό είναι το πραγματικό μυστικό ενός καλού γονέα: Να μην είμαστε τέλειοι, αλλά να μπορούμε να αναγνωρίζουμε και να εργαζόμαστε για την επίλυση του οποιουδήποτε ζητήματος προκύπτει.
