Αν βρισκόσασταν σε ένα μαιευτήριο και ακούγατε τους νέους περήφανους γονείς, σίγουρα θα πέφτατε πάνω σε συζητήσεις σχετικά με το με ποιον μοιάζει το μωρό.
Έχει τα μάτια του μπαμπά ή της μαμάς; Μήπως πήρε τη μύτη του παππού; Αυτό που μάλλον δεν θα ακούσετε είναι κάτι όπως : «Δεν είναι ίδιος ο Γιώργος; Ξέρεις, ο πρώην σου από το λύκειο με το διθέσιο». Ωστόσο νέα έρευνα υποδεικνύει ότι κάτι τέτοιο δεν είναι τόσο απίθανο όσο ακούγεται.
Η ιδέα τα φυσικά χαρακτηριστικά των προηγούμενων σεξουαλικών συντρόφων θα μπορούσε να περάσουν στα παιδιά της μητέρας είχε ειπωθεί αρχικά από τον Αριστοτέλη και ήταν ένας από τους λόγους που απαγορεύθηκε στους βασιλιάδες να παντρεύονται διαζευγμένες γυναίκες. Η όμως γενετική απέρριψε την «τηλεγονία», ως δεισιδαιμονία που δεν έχει καμία επιστημονική βάση.
Ωστόσο σήμερα, μια ενδιαφέρουσα νέα μελέτη υποδηλώνει ότι τα παιδιά μπορεί να μοιάζουν με προηγούμενους σεξουαλικούς συντρόφους της μητέρας.
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας ανακάλυψαν ότι στις μύγες κάτι τέτοιο ισχύει. Μελετώντας μύγες του είδους Drosophila melanogaster κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το μέγεθος των νεογνών καθοριζόταν από τις μέγεθος του πρώτου συντρόφου της μητέρας.
Αυτή είναι η πρώτη φορά που αποδεικνύεται η τηλεγονία στο ζωικό βασίλειο.
Σύμφωνα με τους ερευνητές το φαινόμενο ενδέχεται να οφείλεται σε μόρια σπέρματος του πρώτου συντρόφου τους, τα οποία απορροφώνται από τα ανώριμα ωάρια του θηλυκού.
Οι ερευνητές, για να μελετήσουν αν η τηλεγονία θα μπορούσε να ισχύει, ζευγάρωσαν θηλυκές μύγες είτε με μεγάλα σε μέγεθος αρσενικά είτε με μικρά και στη συνέχεια τις έβαλαν να γονιμοποιηθούν με τα αντίστροφα μεγέθη.
Τα θηλυκά που είχαν αρχικά ζευγαρώσει με μεγάλα αρσενικά και στη συνέχεια γονιμοποιήθηκαν με μικρά αρσενικά, αναπαρήγαγαν μεγάλα αρσενικά, όπως οι αρχικοί σύντροφοί τους. Και το αντίστροφο.
«Εκεί που νομίζουμε ότι τα έχουμε καταλάβει όλα, η φύση μας δείχνει ότι έχουμε ακόμα πολλά να μάθουμε», επισημαίνει η επικεφαλής της έρευνας Dr Angela Crean και προσθέτει: «Γνωρίζουμε ότι τα χαρακτηριστικά στις οικογένειες δεν επηρεάζονται μόνο από τα γονίδια που περνούν από τους γονείς στα παιδιά. Διάφοροι μη γενετικοί κληρονομικοί μηχανισμοί καθιστούν δυνατό σε περιβαλλοντικούς παράγοντες να επηρεάσουν τα χαρακτηριστικά ενός παιδιού. Τα νέα ευρήματα το περνούν αυτό σε άλλο επίπεδο, δείχνοντας ότι τα αρσενικά μπορούν επίσης να μεταδίδουν μερικά από τα χαρακτηριστικά τους σε νεογνά που έχουν γονιμοποιηθεί από άλλα αρσενικά. Ωστόσο δεν ξέρουμε ακόμα αν αυτό εφαρμόζεται και σε άλλα είδη».
Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό Ecology Letters.
