«Όσον αφορά τον θηλασμό ξέρω ότι ήμουν από τις τυχερές γυναίκες. Και τα δυο παιδιά μου θήλασαν αμέσως μετά την καισαρική μου και δεν ταλαιπωρήθηκα καθόλου.
Δεν υπέφερα ποτέ από μαστίτιδα ή ερεθισμένες θηλές ή από κάποιο άλλο πρόβλημα που ανέφεραν κατά καιρούς οι φίλες μου και θήλασα την κόρη μου μέχρι να γίνει 14 μηνών, όπου και αποφάσισε μόνη της να απογαλακτιστεί.
Από την αρχή με βοήθησε και η κόρη μου. Δεν γκρίνιαζε καθόλου και έπινε το μητρικό γάλα από το μπιμπερό με την ίδια λαχτάρα που το έπινε και από το στήθος, οπότε ο θηλασμός ήταν για μένα «μια δικιά μας στιγμή» και ιδιαίτερη. Όταν αποφάσισε να απογαλακτιστεί ήμουν και πάλι ενθουσιασμένη αφού είχα πίσω το σώμα μου. Χωρίς να προσπαθήσω έχασα 7 κιλά και για πρώτη φορά από την γέννηση της ένιωσα και πάλι ο εαυτός μου. Η εμπειρία του θηλασμού μου άρεσε και ορκίστηκα ότι θα θηλάσω και το δεύτερο μου παιδί μου για τουλάχιστον έξι μήνες.
Δυστυχώς, ο γιος μου όμως είχε αντίθετη άποψη. Γιατί παρόλο που σε γενικές γραμμές ήταν ένα εύκολο μωρό, όσον αφορά τη διατροφή του με παιδεύει αρκετά. Σήμερα είναι 12 μηνών και έχω δοκιμάσει σχεδόν όλα τα μπιμπερό που κυκλοφορούν προκειμένου να πιει το γάλο του από ‘κει (και όχι από το στήθος μου) αλλά δεν του κάνει τίποτα. Η στερεά τροφή δεν του αρέσει και δέχεται να δοκιμάσει κάτι μόνο αν του το δώσω εγώ διαφορετικά μπορεί να πίνει μόνο νερό! Ακόμη και το μητρικό γάλα όταν είναι ζεστό το κοιτάζει με αηδία!
Είχα όλη την καλή διάθεση από την αρχή να τον θηλάσω. Σταμάτησα τη δουλειά οπότε το θεώρησα δεδομένα ότι θα θηλάσω αφού είμαι όλη μέρα σπίτι με ένα μωρό και ένα νήπιο. Θα ήταν καλό και για τους δυο μας, σκέφτηκα. Όμως ο γιος μου παρόλο που είναι γλυκός σαν καραμέλα, δεν διστάζει με κάθε ευκαιρία να μου δείχνει τα δόντια του και το στήθος μου φαίνεται ότι είναι το αγαπημένο του παιχνίδι οδοντοφυΐας.
Με έχει δαγκώσει ένα εκατομμύριο φορές σχεδόν μέχρι δακρύων, αλλά ως επί το πλείστον του αρέσει απλά να ροκανίζει το στήθος μου. Μετά από κάθε φορά που τον θηλάζω (τρεις ή τέσσερις φορές μέσα στην ημέρα) μπορώ και βλέπω το περίγραμμα των δοντιών του πάνω στην θηλή μου. Μερικές φορές μάλιστα από την τριβή βλέπω τις θηλές μου να ματώνουν!
Από τότε που ο θηλασμός άρχισε να γίνεται οδυνηρός κινητοποιήθηκα κι εγώ κι έχω αρχίσει να διαβάζω άρθρα στο Διαδίκτυο και βιβλία για το τι πρέπει να κάνω. Έχω κάνει τα πάντα! Μια φορά ούρλιαξα δυνατά, του πήρα τη θηλή μου και δεν τον άφησα να συνεχίσει να θηλάζει ενώ άλλες πάλι φορές προσπαθώ να αλλάζω θέσεις. Τίποτα ουσιαστικά δεν έχει λύσει πραγματικά το πρόβλημα.
Αλλά επειδή στο μωρό αρέσει ο θηλασμός είπα στον εαυτό μου να κάνει λίγο υπομονή μέχρι να γίνει ενός ώστε να μπορώ να του δίνω κανονικό γάλα. Σβήσαμε το πρώτο μας κεράκι την προηγούμενη εβδομάδα και μέχρι σήμερα δεν έχουμε βρει ακόμα μια μάρκα γάλακτος που να του αρέσει. Πίνει μερικές γουλιές αλλά πιο πιθανό είναι να καταλήξουν στο πάτωμα παρά στην κοιλιά του.
Αυτή την εβδομάδα παίρνω πιο δραστικά μέτρα και θα τον αφήσω στο σπίτι όσο θα λείπω σε ένα πενθήμερο ταξίδι με την κόρη μου και την μαμά μου. Ξέρω ότι δεν θα περάσει καλά (συγνώμη αγάπη μου) αλλά πρέπει να μάθει ότι δεν έχει γάλα μόνο η μαμά!
Αντριάννα»