Η τοξοπλάσμωση είναι μια λοίμωξη που προκαλείται από το πρωτόζωο Toxoplasma gondii και μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο από την επαφή με τις γάτες και τα περιττώματά τους ή με ωμά ή μισοψημένα κρέατα.
Στους περισσότερους ανθρώπους βέβαια, δεν προκαλεί σοβαρά προβλήματα υγείας αλλά μπορεί να είναι επικίνδυνο σε περίπτωση που προσβάλει μια έγκυο γυναίκα, τόσο για την ίδια όσο και για το μωρό.
Τι μπορεί να προκαλέσει τοξοπλάσμωση;
Μπορείτε να πάρετε τη λοίμωξη από:
• Τη κατανάλωση μολυσμένου κρέατος που δεν έχει μαγειρευτεί καλά ή τα κατεψυγμένα.
• Το σκάψιμο ή την ενασχόληση με την κηπουρική και το χώμα όπου μια μολυσμένη γάτα έχει αφήσει περιττώματα.
• Από γάτα η οποία έχει ήδη μολυνθεί και μπορεί να μεταδώσει τη λοίμωξη σε άλλους μέσω των περιττωμάτων.
• Τρώγοντας κάτι και έχοντας αγγίξει προηγουμένως μολυσμένα κόπρανα γάτας, συμπεριλαμβανομένων των φρούτων και λαχανικών που δεν έχουν πλυθεί καλά. Μπορείτε επίσης να πάθετε τη μόλυνση σε περίπτωση που έχετε αγγίξει πάγκο ή τραπέζι ή αντικείμενο πάνω στο οποίο έχει περπατήσει γάτα.
Ποια είναι τα συμπτώματα:
Αν πάθετε τοξοπλάσμωση, μπορεί να νιώθετε σαν να έχετε γρίπη ή μπορεί να μην αισθάνεστε και κανένα σύμπτωμα. Τα συμπτώματα ωστόσο είναι:
• Πρησμένοι αδένες
• Μυϊκός πόνος
• Κόπωση
• Πυρετός
• Πονόλαιμος
• Δερματικό εξάνθημα
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Μια εξέταση αίματος μπορεί να δείξει αν έχετε τοξοπλάσμωση. Αν είστε έγκυος και ανησυχείτε για το μωρό, γιατρός σας μπορεί να πάρει υγρό από το σάκο που περιβάλλει το μωρό σας και να ελέγξει για κάποια μόλυνση.
Πώς αντιμετωπίζεται;
Σε υγιή άτομα, η λοίμωξη φεύγει από μόνη της. Αλλά τα μωρά τα οποία είναι ευαίσθητα και δεν μπορούν να καταπολεμήσουν τη μόλυνση θα πρέπει να ακολουθήσουν φαρμακευτική αγωγή για τη θεραπεία και τη πρόληψη άλλων πιο σοβαρών προβλημάτων υγείας.
Παράλληλα, αν πάθετε τοξοπλάσμωση ενώ είστε έγκυος, θα πρέπει να πάρετε αντιβιοτικά. Σε περίπτωση που το έμβρυο έχει ήδη μολυνθεί, η θεραπεία θα κάνει την ασθένεια λιγότερο σοβαρή. Το μωρό μπορεί να ακολουθήσει θεραπεία με φάρμακα που λαμβάνονται κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους της ζωής του και σε ορισμένες περιπτώσεις για ακόμα μεγαλύτερο διάστημα. Για τον λόγο αυτό είναι σημαντική η έγκαιρη διάγνωση.
