Γνωρίζουμε ήδη ότι η κατάθλιψη σε γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης συνδέεται με χαμηλό βάρος κατά τη γέννηση και αυξημένο κίνδυνο να αποκτήσουν ένα πρόωρο μωρό.
Τώρα, μια νέα μελέτη δείχνει πώς και ο μελλοντικός πατέρας, αυξάνει κι εκείνος με την σειρά του τον κίνδυνο για πρόωρο τοκετό.
Περισσότερες από 350.000 γεννήσεις από καταθλιπτικούς γονείς στη Σουηδία μεταξύ 2007 και 2012 ερευνήθηκαν για περιστατικά είτε για πολύ πρόωρου τοκετού (μεταξύ 22 και 31 εβδομάδων) είτε μέτριου πρόωρου τοκετού (32-36 εβδομάδες). Και ενώ οι καταθλιπτικές μητέρες και στις δύο περιπτώσεις έχουν συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο πρόωρου τοκετού, η πρόσφατη κατάθλιψη στους πατέρες συσχετίστηκε με 38% αυξημένο κίνδυνο πρόωρου τοκετού πρόωρο τοκετό, ενώ η υποτροπιάζουσα δεν συνδέεται καθόλου με τον πρόωρο τοκετό.
«Η κατάθλιψη του συντρόφου μπορεί να θεωρηθεί ως μια σημαντική πηγή άγχους για μια μέλλουσα μητέρα, και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο πολύ πρόωρου τοκετού», λέει ο καθηγητής Anders Hjern, από το Κέντρο Υγείας Σπουδών στη Στοκχόλμη. Η κατάθλιψη στους μπαμπάδες είναι επίσης γνωστό ότι επηρεάζει την ποιότητα του σπέρματος, έχει επιδράσεις στο DNA του μωρού, και μπορεί επίσης να επηρεάσει τη λειτουργία του πλακούντα. Ωστόσο, ο κίνδυνος φαίνεται να είναι μειωμένος για τη χρόνια ή επαναλαμβανόμενη πατρική κατάθλιψη, υποδεικνύοντας ότι ίσως η θεραπεία μειώνει τον κίνδυνο.
Ο Hjern λέει ότι τα αποτελέσματα δείχνουν πώς τόσο η μητέρα όσο και ο πατέρας θα πρέπει να εξετάζεται σε στρατηγικές πρόληψης πρόωρου τοκετού και πώς και οι δύο γονείς θα πρέπει να ελέγχονται για προβλήματα ψυχικής υγείας. «Δεδομένου ότι οι άνδρες είναι λιγότερο πιθανό να αναζητήσουν επαγγελματική βοήθεια για τυχόν προβλήματα ψυχικής υγείας μια προληπτική προσέγγιση για την ευημερία των εγκύων μπορεί να είναι ευεργετική.», συμπληρώνει ο ίδιος.
Σε κάθε περίπτωση, αυτή η έρευνα είναι ενδιαφέρουσα, καθώς διαπιστώνει ότι η πατρική ψυχική υγεία μπορεί επίσης να έχει επιπτώσεις στην υγεία του μωρού και ενθαρρύνει τους άντρες- ιδιαίτερα εκείνους που σχεδιάζουν να φτιάξουν μια οικογένεια ή βιώνουν μια αλλαγή στη διάθεση, ευερεθιστότητα ή άγχος – να ζητήσουν συμβουλές.
«Κανείς δεν πρέπει να υποφέρει στη σιωπή», καταλήγει ο Hjern.
