Υπάρχει ένας δάσκαλος που θα θέλαμε όλοι για τα παιδιά μας.Ο Μάριος Μάζαρης αποτελεί ένα παράδειγμα εκπαιδευτικού με όρεξη και μεράκι, και που τροφοδοτεί καθημερινά το προφίλ του στο Instagram με τις δραστηριότητες στην τάξη του, καθιστώντας το μάθημα ι πιο ευχάριστο, δημιουργικό και πιο αποτελεσματικό για τους μικρούς μαθητές.
Ανάγνωση βιβλίων, παιχνίδια και έξυπνες δραστηριότητες βρίσκονται πάντα στo πρόγραμμά του. Ο ίδιος δίνει πολύ μεγάλη σημασία, όπως φαίνεται, στην ενσυναίσθηση, αλλά και στο τι πραγματικά θέλει το κάθε παιδί και πώς με αυτό τον τρόπο μπορεί να λειτουργήσει η τάξη σαν ομάδα.
Πολλές φορές μάλιστα, στις αναρτήσεις του προβάλλει χρήσιμες συμβουλές προς τους γονείς.
Αυτή τη φορά ο πολυπράγμων δάσκαλος αποφάσισε να κάνει ένα πολύ σπουδαίο μάθημα Τέχνης και Πολιτισμού στους μαθητές του: να τους συστήσει τον σπουδαίο Έλληνα ζωγράφο, Αλέκο Φασιανό. Συγκυριακά, αυτή η πρωτοβουλία του συμπίπτει και με το γεγονός του βανδαλισμού έργων που εκτίθενται στην Εθνική Πινακοθήκη.
Πώς, λοιπόν, ο Μάριος Μάζαρης έβαλε τους μικρούς του μαθητές στον πολύχρωμο κόσμο του Αλέκου Φασιανού; Αρχικά με ένα ρητό του ζωγράφου, το οποίο λέει: «Η Τέχνη δεν αλλάζει τον κόσμο. Προσθέτει απλά ένα καινούργιο δίδαγμα». Όπως αναφέρει ο δάσκαλος, «με τα πλάσματα που δουλεύουμε φέτος έχουμε δημιουργήσει μερικά από τα ομορφότερα διδάγματα • από αυτά που βαθαίνει η σκέψη, που ανοίγουν συζητήσεις και οι κουβέντες τραβάνε δύο και τρεις και τέσσερις μέρες. Αφορμή αυτή τη φορά στάθηκε το έργο του εικαστικού Αλέκου Φασιανού και μια ιδέα της @little.ro0ts που είχα δει μια περασμένη χρονιά κι είχα λατρέψει, να κατασκευάσουμε μάσκες και χαρταετούς εμπνεόμενοι από το έργο του εξαιρετικού αυτού καλλιτέχνη. γιατί είναι πορτοκάλι κύριε ο νους του, μου είπε ένα αγόρι μου, πόσο πάθος βάζει όταν σκέφτεται; Γιατί ο χαρταετός του μένει χαμηλά, δε βρήκε αέρα να τον πιστεύει; με ρώτησε άλλο. Ήταν από τις πιο όμορφες διεργασίες και πολύ πιο εύκολη απ’ ό,τι περίμενα, τα παιδιά λατρεύουν να εξασκούν τα χέρια τους, διψάνε για κατασκευές. Παράλληλα φτιάξαμε την πόρτα μας, που συνέπεσε με την επέτειο των Τεμπών. Την αφιερώσαμε στους φόβους μας. τη στολίσαμε με παρακλήσεις και προσπάθειες να τους διώξουμε. “Ποιος είναι ο χειρότερος φόβος;” ρώτησα τα παιδιά. “Να μην έχεις φαντασία μου είπε ένα κορίτσι κι ήταν ακριβώς αυτό που ήθελα“. Χωρίς φαντασία δεν μπορείς να δραπετεύσεις από πουθενά ή να πιστέψεις ότι υπάρχει τόπος και τρόπος. Κι εμείς θέλουμε τη φαντασία να μας δίνει δύναμη για τη ζωή που πλάθει όνειρα και τους δίνει αέρα να πετάξουν. Θα ευχηθώ λοιπόν φαντασία, σε όσους ζουν με περισσότερους φόβους απ’ όσους αντέχουν και χρώμα να ξεφεύγουν από το μαύρο. Η ανάρτηση ετεροχρονισμένη, αλλά ήθελα οπωσδήποτε να υπάρχει στο προφίλ με τις αναμνήσεις μου, για τα νέα παιδιά που έχουν αέρα κι αετό να πετάξει ψηλά…».
Οι μαθητές του Μάριου Μάζαρη έβαλαν τα δυνατά τους, επιστράτευσαν το ταλέντο τους και έφτιαξαν τις μάσκες και τους χαρταετούς με την χαρακτηριστική τεχνοτροπία του Αλέκου Φασιανού.
Δείτε φωτογραφίες:
Ο Αλέκος Φασιανός των σχολικών μας βιβλίων
Όσα Eλληνόπουλα βρέθηκαν ως μαθητές στα δημοτικά σχολεία τη δεκαετία του 1980-90 είχαν μια ακόμη μεγαλύτερη τύχη: Να γνωριστούν με τον Αλέκο Φασιανό μέσω του εξωφύλλου του του τέταρτου τεύχους του βιβλίου της γλώσσας της ΣΤ’ Δημοτικού.
Στο βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού του Ο.Ε.Δ.Β. (Τέταρτο μέρος – εκδ. 1987), το εξώφυλλο εικονογραφείται από έργο του, έναν άνδρα με το χαρακτηριστικό προφίλ σε λιτές γραμμές.
Ο Αλέκος Φασιανός αποτελεί πραγματική έμπνευση για τα παιδιά, όχι μόνο χάρη στα τόσο άμεσα, ζωντανά του θέματα, αλλά και με αφορμή την τεχνοτροπία του. Αξίζει να σημειωθεί, ότι πολλές φορές ζωγράφιζε στο πάτωμα, σαν μικρό παιδί. Αυτό του έδινε ζωή.
Άλλωστε, δημοσίως είχε παραδεχθεί: «Όταν δεν ζωγραφίζω είμαι δυστυχής»
