Ο φόβος, όσο περίεργο και αν σας φαίνεται, είναι μέρος της ομαλής ανάπτυξης του παιδιού, μια φυσιολογική αντίδραση προσαρμογής, που στόχο έχει να το κινητοποιήσει σε γεγονότα ή καταστάσεις που αποτελούν κίνδυνο γι’ αυτό.
Ακόμα και τα νεογέννητα έχουν τους δικούς τους φόβους. Συγκεκριμένα, φοβούνται τους δυνατούς θορύβους και το πέσιμο. Για αυτό τον λόγο αν το αφήσετε απότομα κάτω ή κάνετε ένα δυνατό ξαφνικό θόρυβο θα τρομάξει και θα αρχίσει να κλαίει.
Γύρω στους 8 με 10 μήνες εμφανίζονται νέοι φόβοι. Τότε, τα μωρά αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι τα πράγματα εξαφανίζονται και εξακολουθούν να υπάρχουν. Έτσι όταν η μαμά ή ο μπαμπάς φεύγει από το δωμάτιο το παιδί αναρωτιέται που πήγαν και πότε θα έρθουν πίσω.
Τότε κάνει εμφάνιση το άγχος αποχωρισμού καθώς και το άγχος των ξένων. Λίγο πριν κλείσει το πρώτο χρόνο το παιδί, υπάρχει ο φόβος για τον θόρυβο, τα ζώα και το σκοτάδι.
