Η καθημερινότητα με τα παιδιά αποκαλύπτει διάφορες συμπεριφορές τους τις οποίες δεν πρέπει να αγνοούν οι γονείς ακόμη και αν τις θεωρούν ασήμαντες.
Μια από αυτές είναι όταν το παιδί κάνει ότι δεν σας ακούει και σας αγνοεί. Όταν το παιδί αρχίζει και σας καταλαβαίνει θα πρέπει μόλις του λέτε κάτι και είναι απαραίτητο να γίνει είτε να σας απαντήσει αν παράδειγμα δε θέλει να γίνει ή να το κάνει. Αν όμως θα χρειαστεί να το πείτε δύο, τρεις ακόμη και περισσότερες φορές, για παράδειγμα, να βάλει τα παπούτσια του ή να μαζέψει τα παιχνίδια του και εκείνο σας αγνοεί, θα πρέπει να το αντιμετωπίσετε.
Δεν είναι μια συμπεριφορά που πρέπει να αγνοήσετε καθώς λέγοντας το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά, το παιδί απλώς περιμένει την επόμενη «εντολή», αντί να δίνει τη δέουσα προσοχή από την πρώτη φορά. Αυτή η συμπεριφορά ίσως μοιάζει για το παιδί σαν ένα παιχνίδι εξουσίας στο οποίο εκείνο έχει το πάνω χέρι.
Το βασικό πάντως είναι να μην φωνάζετε στο παιδί και να του λέτε με ήρεμη και σταθερή φωνή αυτό που θέλετε. Με συζήτηση και ηρεμία μπορείτε να το κάνετε να κατανοήσει κάποια πράγματα και να μην σας αγνοεί.
